Pandeminin diğer yüzü: COVID-19'un deniz ürünlerinin ticaretine ve üretimine yönelik etkileri

Deniz ürünleri sektöründeki "iyimserler", Covid-19'un şoklarını bir fırsat penceresi ve “öğrenilen dersler” ile meşgul olma şansı olarak yeniden düzenleyebilir. Bu düşünce çizgisinde, salgınların neden olduğu kargaşa ve ekonomik yeniden yapılanma, endüstrinin yeniden inşa edilirken daha yeşil ve daha dirençli olmasını sağlar. Ayrıca, endüstri aktörlerini yeni statükoya uyum sağlamaya ve geçmişteki yanıtların hatalarını tekrarlamaktan kaçınmaya zorlar.

İlk analize dayanarak, araştırmacılar pandeminin erken aşamalarından bir dizi anahtar ders belirlediler. 

Ticaret

İlki ticaret kısıtlamalarıyla ilgilidir. Covid-19'dan kaynaklanan ekonomik şokların çoğu ticaret politikası yoluyla büyütülebilir veya hafifletilebilir. Mevcut verilere dayanarak, araştırmacılar ülkelerin deniz ürünleri tedarik tamponlarını sürdürmeleri gerektiğine inanıyorlar - "tam zamanında" tedarikten daha az ve malların "her ihtimale karşı" rezervlerine daha çok güveniyorlar.

Deniz ürünleri ithal eden ve ihraç eden ülkeler arasındaki tutarsızlık, tekrar eden bir başka zorluk olacaktır. Covid-19, gıda sistemimizdeki güç dengesizliklerini gösterdi. Uzun yıllar boyunca, küresel endüstri deniz ürünleri üretimini az sayıda ihracatçıya yoğunlaştırdı ve sistemi şoklara ve kesintilere karşı savunmasız bıraktı. Bu dengesizlik, düşük gelirli ülkelerin gıda güvenliğini ve istikrarını tehlikeye atmaktadır. Uluslararası işbirliği de hafife alınmamalıdır. Uluslararası ticaret ilişkilerini sürdürmek, gıda istifleme ve ihracat yasakları gibi olumsuz davranışları önleyecektir.

İktidarlar

Koronavirüs krizi, özellikle vatandaşları ve sakinleri için gıda güvenliğini sağlama söz konusu olduğunda hükümetlerin çalışma şeklini değiştiriyor. Fiyat dalgalanmaları ve ürün kıtlığı, kilitlenmelerden ve kapatılan sektörlerden kaynaklanan ekonomik düşüşe eşlik etti. Bu şoklar, hükümet yardımı ve yüksek gelirli ülkelerdeki alternatif gıda satın alımlarıyla dengelenmesine rağmen, bu strateji düşük ve orta gelirli ülkelerde kolayca kopyalanamaz. Bu ülkelerdeki deniz ürünleri sektöründeki iş gücü genellikle kayıt dışı veya belgesizdir, dolayısıyla insanların devlet yardımı alması pek mümkün olmayacaktır. İkinci bir enfeksiyon dalgası ortaya çıkarsa, düşük ve orta gelirli ülkeler de beslenme kriziyle karşılaşabilir. Araştırma ekibi, yetersiz beslenmeyi önlemek için yağlı balıklar gibi mikro besin açısından zengin gıdalara fiyat sınırlaması getirilmesini öneriyor.

Üretimi yönetmek

Araştırmacılar ayrıca, deniz ürünleri sektörünü istikrara kavuşturmayı amaçlayan hükümet programlarının üretimi fazla canlandırmaması gerektiğini belirtiyor. Resmi destekler salgın sırasında balıkçılığı ayakta tutmuş olsa da, programların aşırı avlanmayı teşvik etme ve çevreye zarar verme riski vardır. Kültür balıkçılığı faaliyetlerini yeniden başlatma girişimleri, aynı zamanda sürdürülebilirlik ve çevresel hedeflerin üretim kotalarını karşılamak için sulandırılmamasını sağlamalıdır. Hükümetler, Covid-19 gibi şoklarla mücadele ederken endüstri istikrarını ve uzun vadeli sürdürülebilirliği dengelemelidir. Bu denge, deniz ürünleri sektöründe direnç oluşturmanın anahtarıdır.

sciencedirect.com'daki yazıdan Türkçe'ye çevrilmiş ve adapte edilmiştir.